30/4/19

Nacemento dos primeiros poliños

Esta semana xa fomos vivindo con moita ledicia o nacemento dos primeiros pitiños no Colexio. Levamos metendo os ovos na incubadora desde o día 5 de abril; case todos os días imos introducindo media docena aproximadamente.  Ovos sobre todo de galiñas (de todo tipo que achegamos o alumnado e profesorado); mencionar unha partida especial de ovos de galiña Piñeira; pero tamén de galiña de Guinea, pavo común, oca, pato mudo e pato indio.  
E desde este luns poidemos observar cómo van rompendo os ovos, como saen os poliños molladiños e unha vez secos xa os pasamos a un espazo acristalado para observalos mellor. 

Come rico, vive san







No marco do proxecto Come Rico. Vive San, promovido pola compañía galega de distribución alimentaria Vegalsa-Eroski para fomentar a alimentación e os hábitos de vida saudables desde os pupitres, hoxe tivemos no CEIP Rosalía de Castro, como estes últimos anos, para o alumnado de cuarto de primaria esta iniciativa. Permitiu ao alumnado poñer en práctica o aprendido en clase (con materiais que antes nos achegaran para o alumnado, profesorado e familias) sobre alimentación e hábitos de vida saudables.
https://sannipedia-vegalsaeroski.com/

Creactivity.


Algún alumnado de 4º e 1º de primaria puideron participar desta actividade-obradoiro da Obra Social La Caixa. Tamén animamos ás familias a que participaran acudindo á Praza Carlos Casares pola tarde e na xornada do 1 de maio onde está o camión.
Que é Creactivity?
Un espazo enmarcado no movemento Design Thinking, que pon en xogo a creatividade, a experimentación e a innovación. Proponse unha exploración libre, individual ou colectiva, que permite planificar, crear e construír para dar resposta a retos suxeridos ou propios, mediante a manipulación, observación e exploración de materiais e fenómenos. As propostas, abertas e interdisciplinarias, abarcan disciplinas STEAM e pretenden empoderar ao alumnado para intervir no mundo que lles rodea.

26/4/19

O escritor Ramón Caride no Ceip

 Hoxe, 26 de abril, Ramón Caride, escritor de prolífica obra literaria Infantil e Xuvenil, visitou o noso Cole.
O alumnado de terceiro lera previamente, dentro do proxecto lector de Centro,  a súa obra "As viaxes de Ruki".
Ensinounos moitos dos seus libros publicados; falounos do seu proxecto de dar  continuidade a este pequeno robot chamado Ruki noutro libro no que está a traballar... E o máis interesante foi, que nos respostou xenerosamente a cantas preguntas lle fixemos:
- sobre a sua nenez en Cea,
- os seus estudos de Bioloxía,
- as súas fontes de inspiración (Sara e Uxia, as súas fillas),
- a importancia da lectura...
Ademais, agasallounos con dedicatorias preciosas nos nosos libros.
Moi agradable visita.  Esperamos verte de novo! Ata pronto!

Xornada de fútbol sala

Hoxe desenvolveuse no pavillón  municipal de Xinzo de Limia a primeira xornada de fútbol sala. Reuníronse futbolistas dos centros de Rairiz, Vilar de Barrio e Carlos Casares.
O día 11 de maio disputarase o campionato provincial en Ourense no que participará un equipo representando á Limia.
Na vindeira semana farase outra nova concentración comarcal.



25/4/19

Madriñas e padriños lectores cos afillad@s: espectaculares.


Si, hoxe é o 25 de abril e 25 de abril, SEMPRE! 
E resulta que nós celebramos o Día Internacional do Libro, que foi o pasado martes 23, coa actividade que tanto nos gosta a pequenos e maiores: amadriñamento / apadriñamento lector. O alumnado de cuarto, quinto e sexto de primaria teñen preparados algúns contos e van buscar ós seus afillad@s de infantil, primeiro, segundo e terceiro de primaria para a continuación situarse nos espazos acordados e... a ler, escoitar! Tamén moitos dos participantes preparan algún agasallo para os seus afillad@s, madriñas ou padriños. Unha gozada esta actividade!!! Parabéns a toda a comunidade educativa por este fermoso espectáculo.
Hoxe, debido á choiva e o frío tivemos que facer o plan B... Polo que os espazos comúns do Centro enchéronse de extraordinarias estampas... Velaquí unha mostra. Graciñas a todas e todos!

23/4/19

A Lectura: unha viaxe ao fondo das preguntas


No Día mundial do Libro e dos Dereitos de Autor e desde a Consellería de Educación, Universidade e Formación Profesional edítase o díptico para conmemorar este día 23 de abril de 2019. 

Acudiuse como en anos anteriores, a unha persoa referente da literatura galega actual, profesora e académica Marilar Aleixandre, quen xenerosamente cedeu un poema para esta pequena peza de difusión do Día do Libro, sobre a lectura como unha viaxe ao fondo das preguntas. 

 Un texto que convida  a reflexionar sobre a importancia da lectura como revulsivo para interrogar, cuestionar, dubidar, aprender, enfocar, repensar e nunca conformarse. 

A Orixe do día do libro


A celebración do día do libro remóntase a principios do século XX. A historia do libro faise festiva e xorden actividades literarias en toda España. Hoxe, o día 23 de abril celébrase en todo o mundo, o día do libro internacional.

A Orixe do día do libro remóntase a 1926. O 23 de abril de 1616 falecían Cervantes, Shakespeare e Inca Garcilaso de la Vega. Tamén nun 23 de abril naceron – ou morreron – outros escritores eminentes como Maurice Druon, K. Laxness, Vladimir Nabokov, Josep Pla ou Manuel Mejía Vallejo. Por este motivo, esta data tan simbólica para a literatura universal foi a escollida pola Conferencia Xeral da UNESCO para render unha homenaxe mundial ao libro e os seus autores, e alentar a todos, en particular aos máis novos, a descubrir o pracer da lectura e respectar a irreemplazable contribución dos creadores ao progreso social e cultural.
A idea orixinal da celebración do Día do Libro partiu de Cataluña, do escritor valenciano Vicente Caravel Andrés, propoñéndoa á Cámara Oficial do Libro de Barcelona en 1923 e aprobada polo rei Alfonso XIII de España en 1926. O 7 de Outubro de 1926 foi o primeiro Día do Libro, pouco despois, en 1930, instáurase definitivamente a data do 23 de abril como Día do Libro, onde este día coincide con Sant Jordi - San Jorge, patrón de Alemaña, Aragón, Bulgaria, Cataluña, Etiopía, Xeorxia, Grecia, Inglaterra, Líbano, Lituania, Países Baixos, Portugal, Eslovenia e México. É tradicional regalar unha rosa ao concluír unha lectura, evento ou pregón e que os namorados e persoas queridas intercámbiense unha rosa e un libro.
En 1995 o día do libro convértese nunha FESTA MUNDIAL. O Día do Libro foi proposto pola Unión Internacional de Editores (UTE), e presentada polo goberno español á Organización das Nacións Unidas para a Educación, a Ciencia e a Cultura (UNESCO). En 1995, aprobouse proclamar o 23 de abril de cada ano o "Día Mundial do Libro e do Dereito de Autor".

22/4/19

Constanza Mekis, un referente na promoción da lectura infantil e xuvenil.

DÍA MUNDIAL DA TERRA

22-04-2018

Promovido polo senador norteamericano, Gaylord Nelson, o 22 de abril de 1970 instaurouse o Día da Terra, co obxectivo de crear unha conciencia común sobre os problemas de contaminación, a conservación da biodiversidade e outras cuestións relativas á protección da terra.

Xurdiu, nun primeiro momento, como un movemento estudantil. Nesta primeira concentración participaron dúas mil universidades, dez mil escolas primarias e secundarias, ademais doutros colectivos. A mobilización deu os seus froitos e o goberno norteamericano creou a Axencia de Protección Ambiental e unha serie de leis destinadas ao coidado do medio ambiente.

Progresivamente, a cita foise consolidando ata converterse nun movemento global no que diferentes grupos ecoloxistas aproveitan para revisar os problemas ambientais do planeta e expor as súas reivindicacións.


http://www.voznatura.com/calendario-33-Almanaque-de-Voz-Natura-4--Castellano&idioma=Galego

11/4/19

Posta en marcha da incubadora


Se neste segundo trimestre tivemos a Leo (o coello que veu de San Pedro de Laroá) no Ceip, agora e con vistas a que comecen a nacer a primeira semana que nos incorporamos tras as vacacións de Semana Santa, puxemos en marcha o pasado venres 5 de abril a Incubadora.

Desde entón temos ido metendo cada día algúns ovos de diferentes galiñas ata hoxe día 11 na que grazas á xenerosidade de Ángel Isaac tamén incorporamos ovos de Oca, pavo, galiña de
Guinea, patos mudos e patos indios. Setenta e un ovos!!!

Agora a facerlle o seguimento, controlar a temperatura, humidade, volteos... e contar os días. Nuns casos 21-22, noutros 25-28-30, 33-35... 

Uns días antes de que lles vaia tocando nacer pasalos á nacedora e... a gozar do espectáculo se todo vai ben!!! 

A Oca que naceu o pasado curso na nosa incubadora pacendo e de gardiana en Lodoselo

O misterio do Universo

A ciencia supera unha nova fronteira: A primeira imaxe dun buraco negro

10/4/19

O galego é a fórmula: Correlingua 2019

http://correlingua.gal/

Que é o Correlingua?

Desde a Asociación Cultural Correlingua vimos organizando unha actividade de carácter nacional que transita dunha a outra localidade cun denominador común que é a normalización lingüística da mocidade e a infancia. Para isto contamos coa axuda loxística da CIG-Ensino, a Mesa pola Normalización Lingüística e a Asociación Socio-Pedagóxica Galega, así como coa colaboración das deputacións de Pontevedra, A Coruña e Lugo e os concellos de Santiago de Compostela, A Coruña, Ourense, Pontevedra, Vigo e Lugo, entre outros.
CORRELINGUA, denominación que adoptaron de maneira común as diversas carreiras en prol do idioma que se convocan no país, é unha proposta de carácter lúdico-educativo que pretende convidar á mocidade e á infancia e aos centros de ensino a participar nun acto público de reivindicación do dereito a medrar en galego e tamén a exercer de maneira efectiva como galegos e galegas a través do uso do noso idioma, única forma de garantir o seu futuro.
O Correlingua, que xa vai pola súa décimo oitava edición, alcanzou ao longo destes anos unha alta participación dos centros de ensino e do alumnado, así como o apoio de persoeiros e organizacións de todo tipo.

Por que naceu o Correlingua?

O interese que ten a normalización lingüística entre a mocidade é evidente se temos en conta a importante perda de falantes que se está a producir entre a poboación máis nova, situación que confirman os diversos estudos que se teñen realizado, como os datos recollidos e analizados polo IGE no 2013. É preciso, xa que logo, chamar a atención de todas as instancias político-sociais a respecto da necesidade de intervir de maneira efectiva no mantemento e difusión do idioma e facelo, pola súa vez, coa participación activa das propias destinatarias: a mocidade e a infancia.

"Hincar los codos". Rosa Montero

8/4/19

Cando estudar é un xesto revolucionario








Hoxe, 8 de abril, Día Internacional do Pobo Xitano, propoñemos ler esta entrevista de Alba Losada a Pedro Vargas, que aproveitou as clases de reforzo escolar e que, agora, estuda para ser avogado e defender os dereitos da súa comunidade.



https://miradasconalma.org/personas/estudiar-gesto-revolucionario/?utm_source=fb&utm_medium=cplc&utm_campaign=alma&utm_content=musicacurarlotodo&utm_term=323845&fbclid=IwAR2zY-iADhIA0WKJAnWSQgCYYpN8rKNofO1PlItMDCadmpS7-tyYJts35go


https://youtu.be/LCUv9W0ViRc?fbclid=IwAR2SApc4j89qeACz2GfjG96iUVHAwcGPLB8i7QASK2-EcdWLnWB0XFRjqV4

HIMNO DO POBO CIGANO

GELEM, GELEM

Anduven. 

Anduven por longos camiños 
e atopei afortunados ciganos.
Ay ciganos. De onde víndes 
coas tendas e os nenos famentos?
Ay ciganos! 
Ay rapazada!
Tamén eu tiña unha grande familia
e foi asasinada pola lexión negra.
Mulleres e homes foron desfeitos
e tamén as súas crianzas.
Ai ciganos! 
Ai rapazada!

Apertura, señor, as escuras portas
para que poida ver 
donde está a minha xente.
Voltarei percorrer os camiños
e andarei cos afortunados calós.
Ai ciganos! 
Ai rapazada!


Segunda edición da Semana Carlos Casares de Xinzo de Limia

Lembrar que o prazo de presentación de traballos para os concursos encadrados dentro da segunda edición da Semana Carlos Casares de Xinzo de Limia é o  10 de maio de 2019. 

A modo de resumo, os concursos abertos son os seguintes:
 
"A Limia é así" (en modalidades de texto divulgativo, obra audiovisual, obra fotográfica ou ilustración, sobre a Limia, para escolares de 12 a 17 anos).

"Concurso de debuxos A galiña azul" para escolares de 6 a 15 anos en dúas modalidades.

"Unha cuberta para Antonio Fraguas" para escolares de 6 a 15 anos en dúas modalidades.
 
Podedes consultar as bases modificadas, premios e máis información na páxina do noso sitio web dedicada á Semana Carlos Casares en Xinzo de Limia: http://fundacioncarloscasares.org/ii-semana-carlos-casares/
 
 

Fundación Carlos Casares
Tel.: 616.761.749 / 986.171.941

3/4/19

II Torneo escolar de XADREZ


Sorteo Castiñeiros

Velaquí algúns dos agraciad@s no sorteo cun castiñeiro que repartiu a ANPA do Ceip con motivo da celebración do día da árbore. Parabéns e grazas a tod@s os participantes.


Día Mundial de concienciación sobre o autismo

Día Internacional do Libro Infantil


El IBBY promueve desde 1967 la celebración del Día Internacional del Libro Infantil que se celebra el 2 de abril (coincidiendo con la fecha de nacimiento de Hans Christian Andersen), con el ánimo de inspirar amor por los libros y la lectura y para llamar la atención de la comunidad internacional sobre la literatura infantil y juvenil.
Cada año una Sección Nacional patrocina el día, para lo cual elige un tema e invita a un escritor del país a escribir un mensaje para los niños del mundo y a un ilustrador a diseñar un póster, materiales que se utilizan en todo el mundo para promocionar los libros y la lectura.
Este año le corresponde a la sección de Lituania que difunde el cartel y el mensaje de Kestutis Kasparavicius.
La OEPLI promueve la celebración en todo el Estado y realiza actividades a través de sus Secciones y convoca el Concurso “SELFIE LIJ” entre las bilbiotecas y librerías que se adhieren a esta celebración.

DIA INTERNACIONAL DEL LIBRO INFANTIL 2019

Los libros inspiran pausa

“¡Voy con prisa!”, “¡No tengo tiempo!”, “¡Adiós!”… Expresiones semejantes pueden oírse quizá a diario, no solo en Lituania -en el centro mismo de Europa-, sino en muchas partes del mundo. Y con frecuencia parecida se oye decir que vivimos en la edad de la abundancia de información, la prisa y la precipitación.
Sin embargo, tomas un libro entre las manos y, de alguna manera, te sientes distinto. Y es que los libros tienen una estupenda cualidad: te inspiran serenidad. Con un libro abierto y sumergido en sus tranquilas profundidades, ya no temes que todo te pase de lado a toda velocidad, sin llegar a apreciar nada. Empiezas a creer que no será preciso lanzarse como loco a tareas de dudosa urgencia. En un libro todo sucede sigilosamente, en orden y según una secuencia. ¿Será tal vez porque sus páginas están numeradas y las hojas al pasar crujen tranquilamente y con un suave efecto relajante? En un libro los acontecimientos pasados se encuentran plácidamente con los que han de venir.
El mundo del libro es muy abierto; su realidad sale al encuentro amistoso con el ingenio y la fantasía, y a veces ya no sabes muy bien dónde -si en un libro o en la vida- has notado de qué manera tan bella caen al derretirse las gotas del tejado nevado, o de qué forma tan encantadora cubre el musgo la cerca del vecino. ¿Ha sido en un libro o en la realidad donde has experimentado que las bayas del serbal no son sólo bellas, sino amargas? ¿Acaso sucedió en el mundo de los libros, o de verdad estabas tumbado sobre la yerba en verano, y después sentado con las piernas cruzadas, contemplando las nubes que surcaban el cielo?
Los libros ayudan a no acelerarse, enseñan a observar; los libros invitan, incluso obligan a acomodarse, pues casi siempre los leemos sentados, poniéndolos en la mesa o en el regazo, ¿no es así?
¿Y acaso no habéis experimentado otra maravilla: que cuando leéis un libro, el libro os lee a vosotros? Sí, sí, los libros también saben leer. Os leen la frente, las cejas, las comisuras de los labios, que ahora suben, ahora bajan; sobre todo, por supuesto, os leen los ojos. Y por los ojos entienden… adivinan… Bueno, ¡vosotros mismos sabéis qué!
No tengo duda de que a los libros les parece muy interesante estar sobre vuestro regazo, pues una persona que lee – sea niño o adulto – solo por eso ya es bastante más interesante que la que se resiste a tomar un libro entre las manos, que la que -siempre con prisa- no llega a sentarse y no tiene tiempo de fijarse en casi nada. Este es mi deseo para todos en el día internacional del libro infantil: ¡Que existan libros interesantes para los lectores y lectores interesantes para los libros!
Escrito por Kęstutis Kasparavičius 
Ilustrado por Kęstutis Kasparavičius
Traducido del lituano por Carmen Caro Dugo
https://biblioabrazo.wordpress.com/2019/04/01/dia-internacional-del-libro-infantil-2019

Materiais dos encontros Plambe

Formación permanente. Velaquí os materiais das ponencias dos Encontros das Bibliotecas escolares.




2/4/19

Abril: Datas voz natura



Día 7. Dïa Mundial da Saúde

Día 8. Día Internacional contra os transxénicos

Día 17. Día Internacional da loita campesiña

Día 21. Día Mundial da Terra

Día 24. Día Internacional da concienciación sobre o ruído

Ler literatura pode facernos mellores

NUEVA YORK — Uno de los tradicionales recordables de mi niñez es Corazón de Edmundo de Amicis, un autor decimonónico ya olvidado. El episodio del libro que tuvo más impacto contaba de qué manera un pequeño genovés salía de su país en pos de su madre, quien trabajaba en la Argentina. Recuerdo haber llorado y haberme preguntado si sería capaz de tan peligrosa aventura.

No lo sabía entonces, mas ese libro me comenzó en el aprendizaje de la empatía. Mi educación en adentrarme en las vidas de los otros siguió después con lecturas más complejas, de la mano de personajes como Jane Eyre y Ana Karenina, de Robinson Crusoe, don Quijote de la Mácula y de los sufridos héroes de Converses Dickens. Estos personajes me asistieron —a mí y a una comunidad enorme de lectores— a comprender con más profundidad el sufrimiento extraño y asimismo a hacer más tangibles sus instantes de alegría.
La literatura no semeja tener una obvia utilidad, mas la ciencia ha probado que la tiene. Leer literatura, una actividad que muchos consideran ociosa o bien inútil, tiene un valor social invaluable: nos hace más empáticos, más prestos a oír y comprender a los otros. Las ficciones nos enseñan a nombrar nuestras angustias y asimismo de qué manera enfrentar y compartir nuestros inconvenientes rutinarios.
Esto es singularmente esencial el día de hoy, cuando muchos de los desafíos más apremiantes de nuestro tiempo se deben solucionar de forma colectiva y solidaria: los desastres naturales que ha acentuado el cambio climático, las crisis migratorias mundiales o bien el reclamo por los derechos de las minorías fueron contados y discutidos desde hace 5 mil años en una obra literaria, La epopeya de Gilgamesh. Ahí ya hay un desastre universal —el diluvio—, están las desventuras de gente obligada a huir y asimismo el reclamo de los más enclenques contra los abusos del poder del rey Gilgamesh.
La gran literatura, aun cuando se escribió miles y miles de años atrás, tiene lecciones para los lectores del presente. Y tal vez sea la literatura, y su intrínseca capacidad de hacernos más empáticos, la que pueda salvarnos de nosotros mismos.
En octubre de dos mil trece, un equipo de estudiosos del New School for Social Research de la ciudad de Nueva York publicó una investigación en la gaceta Science sobre 5 ensayos efectuados para estudiar la relación entre lectura y empatía. Los participantes fueron divididos en conjuntos y se asignó a cada uno de ellos un tipo diferente de lectura. Los textos escogidos pertenecían a géneros diferentes: ficción popular, ficción “seria” —una novela de Louise Erdrich, otra de Don DeLillo—, notas periodísticas y ensayos reportajes. El quinto conjunto no recibía ningún texto. Una vez se asignaron las lecturas, tanto los lectores como los no-lectores debían contestar a un cuestionario que dejaría a los estudiosos juzgar la habilidad de los participantes para entender ideas y emociones extrañas.
Los resultados fueron significativos. Tanto los participantes a los que no se les había asignado un texto, como los que habían recibido textos periodísticos, reportajes o bien de ficción popular, mostraban resultados desmoralizadores. En cambio, los lectores de ficción “seria” probaban un comprensión notable de los sentimientos y argumentos extraños, y por consiguiente, una mayor capacidad de empatía.
Las notas periodísticas nos notifican de los hechos, mas para comprender “en carne propia” lo que ocurre, son más eficientes las obras de ficción. La Aventura, un poema del siglo VIII a. de C., nos ha tolerado a lo largo de siglos a numerosas generaciones de lectores hacer tangible la dura travesía de un inmigrante, un viajante que escapa de su sitio de nacimiento y después retorna a él. Esta experiencia no es nueva: Ulises está relacionado con los miles y miles de asilados que escapan de la guerra y la pobreza y atraviesan el mar Mediterráneo para llegar a las costas de Europa. Asimismo está vinculado con los migrantes de América Central que llegan a la frontera con U.S.A..
Recuerdo que cuando leí los testimonios de migrantes ilegales recogidos en una investigación de la Universidad de la ciudad de Guadalajara, pensé en la Aventura. “El norte es como el mar”, afirma uno de los entrevistados, “cuando alguien viaja como ilegal, es arrastrado como la cola de un animal, como basura. Imaginé de qué forma el mar rechaza la basura en la ribera, y me afirmé a mí, es tal y como si estuviese en el mar, rechazado una y otra vez”.
Cada semana, las autoridades estadounidenses expulsan del país a personas indocumentadas, muchas de las que han vivido en U.S.A. su vida. Asimismo estos migrantes tienen su espéculo en la ficción tradicional. En mil seiscientos quince, 6 años una vez que se firmara el decreto que desterraba a los moros españoles, Miguel de Cervantes publicó la Segunda una parte de las aventuras de don Quijote. Ahí, un viejo vecino de Sancho, que lleva el significativo nombre de Ricote —la última urbe de la que partieron al destierro los moriscos— vuelve a España disfrazado de peregrino. Le afirma a Sancho que y sus compañeros expulsados no fueron bien recibidos en el norte de África. “Doquiera que estamos”, se lamenta, “lloramos por España, que en resumen nacimos en ella y es nuestra patria natural”.
En Réquiem por el sueño americano, Noam Chomsky aduce que el empobrecimiento de la empatía colectiva en la sociedad estadounidense del siglo veintiuno es consecuencia de un plan desarrollado para reducir los poderes democráticos y acrecentar las ventajas de los más ricos. En sus comienzos, el llamado “sueño americano” fomentaba la noción de progreso individual mas asimismo el colectivo, en el que cada ciudadano se favorece al asistir a sus vecinos. No obstante, a mediados del pasado siglo, comenzó a favorecerse el individualismo. Quizá por lo mismo han proliferado los alegatos políticos que fomentan el aislacionismo.
Según el maestro Christopher Krupenye de la Universidad de St. Andrews, la empatía y la voluntad de asistir a los otros son virtudes endémicas de nuestra especie. El catedrático, especialista en el comportamiento de primates, estima que “una de las peculiaridades más notables de los humanos es que somos serviciales”, y añade que sin esta esplendidez innata no habríamos podido subsistir cuando éramos cazadores-colectores. Es probable, afirma Krupenye, que tras adquirir esta capacidad de sentir empatía nuestra especie desarrolló gradualmente las reglas que el día de hoy nos dejan comprender las responsabilidades y deberes de vivir juntos y compartir amenazas y peligros.
Si en los últimos tiempos hemos perdido este instrumento vital para nuestra supervivencia, ¿qué podemos hacer para salvarnos de nuestra y voluntaria ceguera cara los otros? ¿De qué manera podemos regresar a nutrir el sentimiento principal de empatía?
En la primera mitad del siglo IX, el enorme versista sirio Abu Tammam ensayó una contestación que podría servirnos hoy: “Quizá carezcamos de nudos de sangre / Mas la literatura es nuestro padre adoptivo”. Una contestación está en la literatura.
Los pequeños aprenden a conocer el planeta por medio de las historias que les cuentan y que leen, como lo hice con De Amicis. Con lo que no es absurdo suponer que los adultos puedan proseguir ese aprendizaje. Por esta razón, nuestros legisladores y gobernantes deben leer más literatura: podría ser una forma de que comiencen a legislar y entablar pactos con altruismo. Quizá con los personajes de Margaret Atwood o bien de Cervantes, los líderes del planeta puedan comprender más y mejor las vidas ajenas; las vidas de los migrantes, los asilados, los menos favorecidos.
El clemente don Quijote y la justa criada Defred puedan salvarnos de nuestra tentación de encerrarnos en nosotros mismos.
* Copyright: dos mil diecinueve The New York Times News Service

1/4/19

Provincial natación

Sábado de emocións no campionato provincial escolar de natación celebrado nas instalacións da piscina AQUA no campus universitario de Ourense.
Unha tarde incrible na que partiparon Miraflores, Escualos, Guillelme Brown, Verín e nós. E como non, con premios, proclamándose campión e campiona provincial Xoel Molinos e Estela Carnero e conseguindo a prata por equipos nas dúas categorías presentadas.