Presentación do libro Ecoloxia Política: Olladas desde Galicia en Xinzo de Limia

Este venres 11 ás 20:00 horas no local de Itaca (Otero Pedrayo, 4 de Xinzo de Limia) preséntase o libro coa presenza de tres das autoras: Xosé Santos, Pepa Vázquez e María Duran.

Este 3º libro que publica o Foro OBenComún é unha obra coral de 17 autores, especialistas  e activistas sociais:

Prologo e Coordinación edición:  Xan Duro e Xoán Hermida González

Titulos e autore(a)s:

Galiza: calamidade e oportunidade   Ramón Fernández, Carolina Jack, Jose Manuel Sánchez e Xiao Varela

A necesidade dun novo modelo enerxético para Galiza   Xoán R. Doldán García

Soberanía alimentaria  Isabel Vilalba

Galicia perante o cambio climático  Xosé Veiras

Transporte e mobilidade: sen relocalización non hai solución  Xan Duro

Facer política desde a bolsa do lixo. Cando ti cambias, todo cambia   María Durán Beloso

Bases para unha actividade pesqueira sustentable   Antonio García Allut

Montes, fragas, lumes… outra política forestal é posible   Xosé Santos Otero

A Administración pública como un consumidor responsable   Fernanda Couñago Otero

Dez reflexións sobre a educación ambiental en Galicia: ollando máis alá da crise  Pablo Ángel Meira Cartea

Cultura, cultura de paz, sostible e xusta     Manuel Dios Diz

Acción Social e loita contra a pobreza en Galicia     Pepa Vázquez Martínez

Trinta anos de solidariedade galega. Ollando o pasado e o futuro   Emilio Manuel Martínez Rivas

Economía, medio ambiente e recursos naturais      María Xosé Vázquez Rodríguez

Ecoloxía Política. Olladas desde Galicia. A sociedade humana na súa configuración actual depende, alén dos alimentos, fundamentalmente da enerxía fósil e dos recursos minerais non enerxéticos. Ámbalas dúas están entrando en fase de esgotamento. A Axencia Internacional da Enerxía sinalou o ano 2006 como o ano de superación do pico do petróleo convencional. A partir dese momento iníciase unha curva descendente na capacidade de extracción, que se pretende substituír con petróleo de fontes non convencionais como as areas bituminosas ou derivados froito do fracking. Outros investigadores sinalan o ano 2050 como a data na que a demanda de minerais como ouro, prata, chumbo, cinc, cobre ou níquel, será superior ás reservas totais dos mesmos.

Son moitos os sinais que temos hoxe en día: á profunda crise que vive o capitalismo globalizado, o proceso de esgotamento dos recursos minerais e enerxéticos tradicionais, a progresiva degradación ambiental e as desigualdades locais e mundiais configuran un panorama crítico diante do que semella que non temos máis que dúas respostas. A primeira resúmese nunha fuxida cega cara a diante, pechando os ollos á realidade. A segunda, unhas infundadas esperanzas nunhas supostas tecnoloxías que virán resolver os problemas, é dicir, o tecno-optimismo. Case que unha relixión na actualidade.