30/4/20

De ¿Quién me ha robado el mes de abril? a "Aí ven o Maio"

No Dia Internacional do Jazz (30 de abril), despois do Día Internacional da Concienciación sobre o Ruído e o Día Internacional da Danza (28 de abril) velaquí dúas cancións moi diferentes para despedir Abril e darlle a benvida a Maio. 



O MAIO
Aí vén o maio
de frores cuberto ...

Puxéronse á porta
cantándome os nenos;
i os puchos furados
pra min estendendo,
pedíronme crocas
dos meus castiñeiros.

Pasai, rapaciños,
calados e quedos;
que o que é polo de hoxe
que darvos non teño.
Eu sonvos o probe
do pobo gallego:
pra min non hai maio,
pra min sempre é inverno! ...

Cando eu me atopare
de donos liberto
i o pan non me quiten
trabucos e préstemos,
e como os do abade
frorezan meus eidos,
chegado habrá estonces
o maio que eu quero ...

Queredes castañas
dos meus castiñeiros? ...
Cantádeme un maio
sin bruxas nin demos;
un maio sin segas,
usuras nin preitos,
sin quintas, nin portas,
nin foros, nin cregos.
Manuel Curros EnríquezAires da miña terra

24/4/20

Francesco Tonucci

"Si el virus cambió todo, la escuela no puede seguir igual"

El reconocido psicopedagogo italiano considera que la cuarentena para prevenir la propagación del COVID-19 no hace más que dejar al descubierto que la escuela no funciona; pero, al mismo tiempo, es una oportunidad única para que los niños y las niñas aprendan cosas nuevas Fuente: LA NACION

21 de abril de 2020  
El reconocido psicopedagogo italiano, Francesco Tonucci, no tiene dudas: la cuarentena para prevenir la propagación del COVID-19 puede ser una oportunidad única para la escuela, las familias y, principalmente, los niños y las niñas. " Muchos no se han dado cuenta de que el colegio no funcionaba desde antes, pero en esta situación se nota mucho ", sostiene el investigador del Consejo Nacional de Investigación Italiano y responsable del proyecto internacional "La ciudad de los niños y las niñas", para quien la pregunta más importante para hacerse hoy es "si es posible hacer lo mismo de siempre, cuando todas las condiciones han cambiado".
¿Cómo sacarle el jugo al aislamiento obligatorio y convertirlo en una experiencia pedagógica enriquecedora? La respuesta, para Tonucci, es sencilla : convertir la casa en un "laboratorio" donde los padres sean los asistentes de los maestros y en el que cada espacio, desde la cocina hasta un cajón de fotos viejas, se convierta en la oportunidad de aprender algo nuevo.
-¿Cuáles considera que son las falencias de la escuela que la cuarentena deja al descubierto?
-No es difícil imaginar que cambió todo. Este es el punto de partida. Si cambió todo, la escuela no puede seguir igual que antes. La contradicción que yo encuentro es que la escuela quiere demostrar que se puede seguir como antes y sigue siendo una institución de clases y deberes, donde lo único que se modificó fue el medio: en lugar de ser presencial, se hace de forma virtual. Ahí aparecen preguntas como si se puede estar tantas horas seguidas frente a la pantalla, si todos los niños son capaces de hacer los deberes de esa forma o si tienen la tecnología adecuada para ello. Pero desde mi punto de vista, la pregunta más importante es si es posible hacer lo mismo de siempre, cuando todas las condiciones han cambiado.
-¿Cómo debería transformarse y adecuarse la educación en este contexto?
-Albert Einstein solía decir: "Si tienes deseos de cambio, no puede seguir haciendo lo mismo". También decía que las crisis pueden ser una gran oportunidad para las personas y los países, porque conllevan cambios. Si la escuela estaba contenta y satisfecha acerca de cómo funcionaba, entiendo que buscará seguir igual. Pero, desde mi mirada, ya no funcionaba antes, porque, muchas veces, es una institución que se hace a pesar de los alumnos: todo se decide desde afuera y sin tenerlos en cuenta. Los niños prácticamente no existen, no aparecen en sus preocupaciones. Hay reglamentos, programas, libros de textos y ninguno de estos instrumentos interroga los alumnos preguntándoles qué quieren hacer, cuáles son sus deseos, aptitudes y capacidades. El artículo 29 de la Convención de los Derechos del Niño, que en la Argentina tiene jerarquía constitucional, dice que el objetivo de la educación debe ser el desarrollo de las capacidades y aptitudes de los alumnos hasta el máximo nivel posible.
-¿De qué forma se aplica en tiempos de aislamiento obligatorio? ¿Cómo aprovechar al máximo esta situación para que los chicos y las chicas puedan seguir aprendiendo?
-Mi propuesta puede ser considerada casi banal: si la escuela la tenemos que hacer en casa, aprovechamos la casa. Que el hogar se considere un laboratorio y los padres, asistentes del laboratorio. Así, podemos afrontar además un segundo tema: no solo la escuela no funcionaba bien antes, sino que vivía en un conflicto constante con la familia, que siempre está lista para denunciar al colegio. Ahora, la situación es nueva, la escuela se hace en familia, en casa. Es necesario que le pida a los padres que ayuden a los niños y las niñas a comprender y conocer cosas que no conocen, por ejemplo, cómo usar las máquinas que hay en el hogar para vivir experiencias nuevas: poner la ropa a lavar o secar, planchar, coser botones, desmontar un enchufe. Todo de forma segura y asistidos por los padres, por supuesto. En definitiva, conocer este mundo que es el de la casa haciendo operaciones que muchas veces los niños no hacen y, cuando empiezan a hacerlas, solo las hacen las niñas porque se consideran tareas femeninas.
-¿Qué otros espacios del hogar puede ser útiles para aprender nuevas habilidades?
-La cocina, por ejemplo, es un laboratorio de química: no hay duda de eso. Allí se pesan los ingredientes, se mezclan, hay que cocinarlos usando distintos métodos. Me gustaría que la escuela le propusiera a los chicos, por ejemplo: "Para mañana, cada uno tiene que preparar una salsa, según la costumbre de cada familia. Luego, hay que compartirla, valorarla entre todos los miembros del hogar y escribir una receta". De esa forma, se están tratando muchas disciplinas típicamente escolares, como física, química y literatura, pero de una forma distinta. Otro ejemplo es la historia: los cajones de la casa están llenos de historia, la de los niños, a través de fotografías y desde su nacimiento. Con los padres, las pueden recorrer juntos, ponerlas en orden, hacer líneas de tiempo y, con todo eso, cuando vuelvan a clase pueden hacer un libro con la historia de cada alumno.
-Sin dudas, esta es una experiencia inédita no solo para los adultos, sino también para los chicos y las chicas. ¿Cómo podemos ayudarlos a "pasar en limpio" sus emociones en un contexto tan particular?
-Una buena manera sería que la escuela le sugiera a cada niño o niña hacer un diario. Estos niños están viviendo una experiencia que esperamos sea única en su vida. Ellos no verán la hora de que termine para olvidarla, pero yo creo que sería una lástima que lo olviden, porque están viviendo experiencias y sentimientos raros en un mundo pequeño, que es la casa. El otro día hablé con el Ministro de Educación de la Argentina [Nicolás Trotta] y me decía que le envío cuadernos a los niños. Sería bueno que uno de esos cuadernos sea para un diario personal y, si los chicos quieren, que sea secreto, porque tienen derecho a una vida íntima, reservada. Quizás la escuela pueda preguntarse: "Si es secreto, ¿cómo puedo evaluarlo?". Bueno, no lo evalúa: lo regala a los niños. Cuando hablo con los chicos y las chicas siempre les digo que hacer un diario vale la pena, porque dentro de muchos años lo van a poder leer con sus hijos y será una gran emoción.
-Usted suele decir que la escuela no consigue promover el hábito de la lectura en los niños, ¿por qué?
-La escuela nunca alcanza a obtener un amor por la lectura y esto es un fracaso que yo denuncio siempre, una gran falta, porque sería el regalo más grande que podría hacer a sus alumnos y alumnas: darles el amor, placer, gusto, la necesidad de la lectura. Pedirles que aprovechen este tiempo para leer libros es fundamental: cualquiera, los que encuentren en casa, no importa que sean para adultos siempre que los padres los aprueben. Si en el hogar no hay libros, que la escuela encuentre la manera de hacérselos llegar. Es importante que puedan leerlos no para hacer resúmenes o fichas, sino como regalo, no como un deber. Si quieren, pueden luego compartirlo con los maestros, hacer por ejemplo un debate sobre qué les pareció lo que leyeron.
-Como padres, ¿qué puede hacerse para fomentar ese hábito?

-Un hábito especial puede ser la lectura en familia: que todos los días se busque un horario, puede ser media hora, y un rincón de la casa donde se lea un libro juntos, en voz alta, como si fuera un espectáculo teatral, una telenovela. Un poco cada día hasta terminar un libro y luego empezar otro. Estoy convencido de que estas son experiencias de gran valor emocional y, por lo tanto, educativo, que puede aprovechar la escuela, porque la buena escuela es la que se construye sobre el mundo de los niños. En este momento, el mundo de los niños es pequeño: su casa. Si se hace esta experiencia y se aprende a implementarla, cuando se termine la cuarentena se puede seguir haciendo una escuela de este tipo sobre el mundo grande: la calle, el barrio, la ciudad. En definitiva, el mundo donde deberían vivir su vida los niños y las niñas, que no es solamente su casa ni su escuela.
https://www.lanacion.com.ar/comunidad/francesco-tonucci-si-virus-cambio-todo-escuela-

23/4/20

"Ler demasiado" (como amar demasiado) é un dos nomes da imposibilidade




Leer no es una doctrina. No es obligatorio. No es un pasaporte al Edén de la cultura más audaz y sagrada.Puede leerse mucho y "serse" (excuso el exabrupto) un h. de p. categórico, una persona execrable y macabra. Y se puede habitar la excelsitud sin abrir una página.
https://www.facebook.com/carmen.loureiro.94/posts/2820287621401695

22/4/20

Once upon a time ....

Once upon a time .... Deste xeito é como comezan todos os contos tradicionais en inglés... Hoxe, achégase á nosa Charca  a teacher Loly no "Ti Tamén Contas" Virtual Edition para contar a historia dun terrorífico monstro!!! Ou non tan terrorífico...??  Let's see...


Día Internacional da Nai Terra


A Terra non é unha herdanza dos nosos pais, é un préstamo dos nosos fillos
(Proverbio indio)
A realidade suprema do noso planeta é a vulnerabilidade do noso planeta
(John F. Kennedy)
Produce unha inmensa tristeza pensar que a natureza fala mentres o xénero humano non a escoita ( Victor Hugo)
A natureza é un espectáculo que se desenvolve fronte ao home (Aristóteles)



21/4/20

Proposta da Asesoría de bibliotecas escolares para o Día do Libro: Reivindica O LIBRO, AS AUTORAS E AUTORES E AS LIBRARÍAS. edu.xunta.gal/biblioteca/blo


https://www.edu.xunta.gal/biblioteca/blog/?q=node/1304
Aínda na distancia, o mes de abril ferve nas bibliotecas escolares galegas cunha gran variedade de actividades arredor do libro e a lectura. As circunstancias excepcionais obrigan a dar unha pensada á programación do Mes do Libro, as recomendacións e lecturas virtuais, os retos, a participación das familias, a creatividade... ocupan agora este espazo, diferente pero igualmente rico.
Proposta da Asesoría de bibliotecas escolares: ReivindicaImaxe1Imaxe2Imaxe3Imaxe4

Outro agasallo para toda a comunidade educativa

Graciñas artista!!!. Recoñecedes quen é a persoa que nos fai este regalo?
Si, volveremos a ... soñar coma papaventos no ceo.


"Ti tamén contas". Virtual Edition I

Inaugura esta versión virtual do "Ti tamén contas" a profe Ana Morais e @s seus grandes axudantes, Sabela e Mateo. Cóntannos unha belísima historia dunha nena que nunca quixo crecer....E con efectos especiais!!! Graciñas, artistas!!!
Non a perdades!



20/4/20

Con motivo do día do libro: unha actividade guai!

Nuns días, para o 23 de abril, celebraremos o día do libro; para esa data sempre organizamos o apadriñamento/amadriñamento lector no que o alumnado dos cursos superiores preparaba unha lectura, un conto para as súas afilladas/os.
Este curso a proposta que achegamos parte de aquí:


Animámonos a facer algo así? Velaquí a proposta do Equipo Dinamizador da BE:

Cada familia que queirades participar tedes que nos enviar unha foto coa portada do libro que escollestes ao correo electrónico do centro (ceip.rosalia.xinzo@edu.xunta.es) ou por WhatsApp ao número 698161226 e en canto teñamos esa selección de portadas publicarémolas todas aquí na Charca e teredes que ser quen de facer con todos eses títulos unha historia. Ben seguro que imos ter moitas!!!

Aquí tedes un exemplo do que fixo xa unha compañeira do Colexio. Logrades adiviñar quen é?

E agora unha versión da anterior con música e algún cambio. Percatácheste?




17/4/20

Novo número do xornal escolar O Papagaio

Seguimos en estado de confinamento, pero iso non impide que o xornal que cada semana viaxa nas nosas mochilas da Biblioteca Escolar chegue ata todos nós. Preme na imaxe, e terás acceso a todas as historias que este número nos trae!



16/4/20

Anímaste a facer o " Ti, tamén contas " virtual ?

Dentro do proxecto de animación á lectura, contamos dende hai varios anos coa colaboración das familias, de toda a comunidade educativa; por iso todos os cursos propoñémosvos, participar na actividade: Ti, tamén contas.



Sabedes que consiste en que o adulto que o desexe (pai, nai, avó, avoa, madriñas, padriños, tí@s, vecindade…tamén o profesorado) vén á biblioteca durante o horario escolar para lerlle ou contarlle un conto a un grupo de nenos e nenas.
Pola situación actual non podemos seguir facéndoo como é costume así que a proposta é que participes virtualmente: que fagas unha gravación lendo, contando o conto, nolo mandes ao correo electrónico do centro (ceip.rosalia.xinzo@edu.xunta.es) ou por Whatsapp ao número 698161226 e nós encargámonos de poñelo na charca dos libros.  
A duración máxima do video non debe pasar de catro (4) minutos

"Contos dende o confinamento" : concurso de relatos do Concello de Xinzo

Un concurso de relatos ideado para que participen todas as familias e que levará por título “Contos dende o confinamento”. Esta é a última iniciativa posta en marcha polo Concello de Xinzo, concretamente a través da concellerías de Cultura, que dirixe Ramiro Rodríguez, e a de Educación, á fronte da cal está Alberto Martínez.
O obxectivo, ademais de incentivar a actividade literaria entre mozos e mozas, é proporcionar ás familias un soporte para que deixen constancia escrita de como están a vivir esta difícil situación. De feito, os relatos deberán se presentados por unidade familiar, para promover así o traballo en equipo e a creatividade colectiva. Logo formarán parte dunha publicación da que se ocupará o Concello e que quedará para a historia como testemuña do vivido en Xinzo durante estes días no seo de cada fogar.
É por elo que, aínda que e a temática do certame é libre, o xurado valorará a inclusión de aspectos e cuestións relacionadas co confinamento e a corentena derivada da pandemia.
A iniciativa foi acordada pola alcaldesa, Elvira Lama, cos directores dos 4 centros educativos da vila, que se implicarán no certame incentivando a participación dos seus alumnos e as súas familias. Tamén formarán parte do xurado que valorará os traballos.
O fallo producirase, si as circunstancias o permiten, o día 30 de maio e conlevará premios para os tres mellores traballos, que consistirán en lotes de libros, ademais dunha comida nun restaurante de Xinzo (a elixir por sorteo) para a unidade familiar que obteña o primeiro premio e vales de compra no comercio de Xinzo (50 euros para o segundo premio e 30 para o terceiro).
Todos os participantes recibirán un diploma que acredite a súa participación no certame e, ademais, o Concello publicará un libro con todos os relatos.

http://www.xinzodelimia.gal/articulo/concello/concello-pide-familias-escriban-como-viven-corentena-publicar-libro-cos-seus-relatos/20200415171856004982.html?fbclid=IwAR2upjHmCckQMa933Q1dzlOVAbcjPoCeQQ3kAYeSlAnL2XUK1MwzGjwJ2K4

"Xente" : Nova versión confinada de Guadi Galego e a xa coñecida de Berrogüetto

Olla a rúa de atrás
Olla o chan oe o mar
Olla os que xa non están
Oe o bardo cantar
Oe o son do andar
Son os que veñen sen pan
Saen do seu despertar
Collidos da túa man
Óllame óllate
Olla os ollos dos ven
Ven de ti ven de min
Óllame óllate
Xente que vai soa
Xente vai embora
Xente que namora a
Xente
Xente diferente
Xente intelixente
Xente intermitente
Xente
Xente divertida
Xente distendida
Xente á túa medida
Xente
Xente que comprende
Xente que sorprende
Xente que non se vende
Xente

13/4/20

Sorteo "Reporteros desde Casa"



BASES LEGALES DEL SORTEO: “REPORTEROS DESDE CASA”
1.- EMPRESA ORGANIZADORA DE LA PROMOCIÓN
LA REGIÓN, S.A. con domicilio social en Polígono Industrial San Cibrao das Viñas, calle 4 – nº19, 32901 Ourense, con CIF: A32100653, organiza en las fechas indicadas a continuación, el concurso gratuito sin obligación de compra de acuerdo con las modalidades que se describen en estas Bases.
2.-FECHA DE INICIO Y FECHA DE FINALIZACIÓN
La Promoción se iniciará el día 2 de Abril y finalizará el día 27 de Abril de 2020. Los trabajos se podrán enviar hasta el día 27 de abril, a las doce del mediodía.
3.- REQUISITOS DE PARTICIPACIÓN Y MECÁNICA DE LA PROMOCIÓN
Los requisitos de participación serán los siguientes:
- Podrán participar aquellos niños que residan en España y tengan edades comprendidas entre los 3 y los 15 años, con la autorización de su tutor o adulto responsable.
- Los datos personales que faciliten los participantes deberán ser datos veraces.
La mecánica de participación consiste en realizar un trabajo dentro de las modalidades de:
  • dibujo en un tamaño de A3 como máximo, pudiendo utilizarse cualquier material o técnica de pintura, de temática libre, aunque la intención es que ellos plasmen lo que están viviendo en estos complicados días de confinamiento, lo que piensan, sienten...
  • redacción, con un tamaño máximo de tres páginas en formato din A4, de temática libre, con la intención igualmente de que en sus trabajos plasmen sus vivencias en esta situación que están viviendo.
  • video, de 60 segundos máximo, de temática libre al igual que en el caso del dibujo y la redacción.


-Todos los trabajos serán enviados a través del correo electrónico: concurso@laregion.net donde un adulto nos deberá indicar sus datos completos, nombre y apellidos, dni y teléfono y el nombre, apellidos, localidad y fecha de nacimiento del niño que participa y al cual representa como padre, madre o tutor legal. Pueden enviar tantos trabajos como deseen pero cada niño participará sólo una vez en el sorteo. En caso de resultar ganadores, deberán presentar el trabajo original que pasará a ser propiedad de La Región
4.- CONDICIONES DE LA PROMOCIÓN Y PREMIOS
El mero hecho de participar en el sorteo implica la aceptación íntegra de las presentes Bases. La Región se reserva el derecho de no publicar aquellos trabajos que atenten contra el honor o sean de mal gusto. Los dibujos y redacciones se publicarán en La Región a partir del miércoles día 8 de abril y los videos se emitirán en un especial resumen semanal en Telemiño. Tanto unos como otros, serán subidos a la web de La Región a lo largo del mes de abril.
Entre todos los niños que participen, se realizará un sorteo de 50 regalos, detallados a continuación, el día 30 de abril, a las 12:00 del mediodía, en las instalaciones de La Región, en
Polígono Industrial Vicente Ferrer, Calle 4, nº19, San Ciprián de Viñas, Ourense. Los ganadores saldrán publicados el día 1 de mayo en La Región.
Relación de premios:
• 10 tablet Huawei Mediapad T3 de 10 pulgadas
• 10 altavoces Enjoy J006
• 10 pulseras actividad Xiaomi miband 4
• 10 mp3 spc 8644 A Sparrow 4GB
• 10 auriculares inalámbricos, Lauson EH223
Entrega de los premios
Los ganadores serán contactados por mail o por teléfono, a partir del 4 de mayo de 2020. En el caso de que no fuera posible localizar al ganador en un plazo de 48 horas, o bien, si rechazase el premio expresamente por cualquier causa, LA REGIÓN acudirá a los ganadores reserva por orden de elección. Una vez aceptado el premio, el ganador recibirá un e-mail explicativo o una llamada telefónica sobre cómo proceder para la recogida del premio.
En el caso de que el premio fuera rechazado por todos, ganador y reservas, el concurso será declarado desierto.
Los ganadores autorizan a que el nombre y apellidos de los menores participantes, sean publicados en la página web y redes sociales de LA REGIÓN, así como en cualquiera de los canales oficiales de comunicación de la marca sin que ello genere derecho a su favor a recibir contraprestación alguna.
5.- LIMITACIONES
Si se evidenciase que cualquiera de los participantes no cumple con los requisitos exigidos en las Bases, o los datos proporcionados para participar no fueran válidos, su participación se considerará nula y quedarán automáticamente excluidos de la Promoción, perdiendo todo derecho sobre los premios otorgados en virtud de esta Promoción.
No podrán participar en el Sorteo las siguientes personas: (i) Los trabajadores por cuenta ajena empleados en cualquiera de las sociedades y otras entidades con personalidad jurídica vinculadas a La Región (ii) Las personas físicas que participen directa o indirectamente en el capital de La Región (iii) Cualquier otra persona física que haya participado directa o indirectamente en la organización de este Concurso o haya estado involucrado directa o indirectamente en su preparación o desarrollo (agencia, proveedores, etc.).
El premio entregado no será transferible ni susceptible de cambios, alteraciones o compensaciones a petición de los Participantes, no pudiendo ser canjeado por cualquier otro producto ni por dinero.
La Región se reserva el derecho, si concurre justa causa y previa comunicación en legal forma, de efectuar cualquier cambio, suspender o ampliar “Reporteros desde casa”.
Correrán a cuenta y cargo del ganador cualquier carga fiscal o tributaria que la aceptación del premio pudiera suponerle, así como cualquier otro gasto derivado de la promoción que no esté expresamente asumido por La Región en las presentes Bases Legales.
Se establece un plazo de QUINCE (15) días naturales desde la fecha de la concesión del premio, para efectuar cualquier reclamación motivada. La Región se reserva, en caso de obligada necesidad, el derecho de sustituir el premio por otro de similares características.
6.- PUBLICACIÓN DE COMENTARIOS U OPINIONES
No se permitirán comentarios u opiniones cuyo contenido se considere inadecuado, que sean ofensivos, injuriosos o discriminatorios o que pudieran vulnerar derechos de terceros. Tampoco se permitirán comentarios contra un particular que vulneren los principios de derecho al honor, a la intimidad personal y familiar y a la propia imagen. No nos responsabilizaremos de los daños ocasionados por los comentarios que hagan los participantes en la Promoción, y que en cualquier momento pudieran herir la sensibilidad de otros participantes.
7.- EXONERACIÓN DE RESPONSABILIDAD
A título enunciativo, pero no limitativo, no nos responsabilizamos de las posibles pérdidas, robos, retrasos o cualquiera otra circunstancia imputable a terceros que puedan afectar al desarrollo de la presente Promoción, así como tampoco nos responsabilizamos del uso que haga el participante respecto del premio que obtenga de esta Promoción, y no asume responsabilidad alguna por ningún daño o perjuicio de cualquier tipo que pudieren sufrir los Participantes, ganador o terceros.
No asumimos la responsabilidad en casos de fuerza mayor o caso fortuito que pudieran impedir la realización de la Promoción o el disfrute total o parcial del premio. En caso de que esta Promoción no pudiera realizarse, bien por fraudes detectados en la misma, errores técnicos, o cualquier otro motivo que no esté bajo el control de La Región y que afecte al normal desarrollo del Concurso, nos reservamos el derecho a cancelar, modificar, o suspender la misma.
8.-PROTECCIÓN DE DATOS PERSONALES
La empresa responsable del tratamiento de sus datos es LA REGIÓN, S.A., con domicilio en
Polígono Industrial San Cibrao das Viñas, calle 4 – nº19, 32901 Ourense y número identificativo A32100653 LA REGIÓN, S.A. se toma muy en serio la protección de su privacidad y de tus datos personales. Por lo tanto, tu información personal se conserva de forma segura y se trata con el máximo cuidado.
De conformidad con lo establecido en la normativa aplicable en materia de protección de datos, y concretamente en el Reglamento (UE) 2016/679 del Parlamento Europeo y del Consejo, de 27 de abril de 2016, relativo a la protección de las personas físicas en lo que respecta al tratamiento de datos personales y a la libre circulación de estos datos, cada Participante, con la aceptación de estas Bases Legales consiente que los datos personales facilitados para la participación en este concurso sean incorporados a un fichero titularidad de LA REGIÓN, SA. para tramitar la participación en el concurso y para comunicarle el premio en caso de que resultase Ganador.
Los Participantes garantizan que los datos personales facilitados son veraces y se hacen responsables de comunicar a LA REGIÓN, S.A. cualquier modificación de los mismos. LA REGIÓN, S.A. se reserva el derecho a excluir de la presente promoción a todo Participante que haya facilitado datos falsos. Se recomienda tener la máxima diligencia en materia de Protección de Datos mediante la utilización de herramientas de seguridad, no pudiéndose responsabilizar a LA REGIÓN, S.A. de sustracciones, modificaciones o pérdidas de datos ilícitas.
Los Participantes tienen derecho a (i) acceder a sus datos personales, así como a (ii) solicitar la rectificación de los datos inexactos o, en su caso, solicitar su supresión, (iii) solicitar la limitación del tratamiento de sus datos, (iv) oponerse al tratamiento de sus datos y (v) solicitar su portabilidad. Los Participantes pueden ejercer todos estos derechos en la siguiente dirección de email lopd@laregion.es indicando, el motivo de su petición.
Los Participantes pueden también, enviar su petición por correo ordinario a la siguiente dirección Polígono Industrial San Cibrao das Viñas, calle 4 – nº19, 32901 Ourense
Sin perjuicio de cualquier otro recurso administrativo o acción judicial, el Participante tendrá derecho a presentar una reclamación ante una Autoridad de Control, en particular en el Estado miembro en el que tenga su residencia habitual, lugar de trabajo o lugar de la supuesta infracción, en caso de que considere que el tratamiento de sus datos personales no es adecuado a la normativa, así como en el caso de no ver satisfecho el ejercicio de sus derechos.
La Autoridad de Control ante la que se haya presentado la reclamación informará al reclamante sobre el curso y el resultado de la reclamación.
9.-CAMBIOS
LA REGIÓN se reserva el derecho a modificar las Bases del concurso, parcial o totalmente en cualquier momento. Asimismo, se reserva también el derecho de anularlo o dejar el premio desierto en caso de detectarse alguna irregularidad. Realizada cualquier modificación, ésta será debidamente puesta en conocimiento de los participantes en la página Web de LA REGIÓN.
LA REGIÓN se reserva el derecho de excluir de la participación en el concurso a todos aquellos participantes que, estime, están incumpliendo cualquier condición de participación incluida en las presentes Bases. La exclusión de un participante, cualquiera que sea la causa, conlleva la pérdida de todos los derechos derivados de su condición como tal.
Cualquier utilización abusiva o fraudulenta de estas Bases dará lugar a la consiguiente descalificación del participante en el concurso.
LA REGIÓN queda eximido de cualquier responsabilidad en el supuesto de existir algún error en los datos facilitados en su caso por los propios agraciados que impidiera su identificación.
10.- LEGISLACIÓN APLICABLE Y JURISDICCIÓN
Estas bases legales se regirán de conformidad con la ley española. Serán competentes para resolver cualquier reclamación o controversia que pudiera plantearse en relación con la validez, interpretación o cumplimiento de estas bases los Juzgados y Tribunales de la ciudad de Ourense.

12/4/20

Outros seis poliños no galiñeiro do Ceip




Neste día de Pascoa tan "extraordinario" velaquí unhas fotos cos novos "inquilinos" do galiñeiro: seis novos pitiños que naceron estes días. Fixádevos ben (a ver se os localizades) porque son moi pequerrechos! Os outros cinco tamén seguen a medrar e a coella xa a levamos para que parira nunha gaiola axeitada en Lodoselo. 

http://theconversation.com/lo-que-las-gallinas-nos-ensenan-sobre-el-coronavirus-y-su-control-

No quiero volver a la normalidad

Siento que no se habla de lo importante. No se trata de vencer al coronavirus, ni siquiera de cómo voy a sobrevivir este mes. Se trata de cuestionar nuestro modo de vida para poder seguir viviendo más allá de un mes, de un año o una década
Envía tus experiencias, denuncias o reivindicaciones a esta dirección de correo: historiasdelcoronavirus@eldiario.es
Carlos Candel
11/04/2020 - 20:29h
Pues yo, lo siento, pero no quiero volver a la "normalidad". No anhelo volver a las caravanas diarias para ir al trabajo, a pasar menos tiempo con mi familia, ni a ver la "boina" negra amenazando el cielo de Madrid, a una educación segregadora y con ratios insostenibles, a la precariedad de la Sanidad, al elitismo de que gane más el que más dinero sea capaz de producir menospreciando labores tan fundamentales en este crisis como las de limpiar, reponer o entregar productos, cuidar a los mayores... Detestaría regresar a la orgía de consumismo compulsivo y sin sentido que nos hacía comprar productos innecesarios y de mala calidad, fabricados en países pobres por personas pobres en condiciones de semiesclavitud, para que otros puedan seguir acumulando sus riquezas, sólo por el hecho de que esas prendas son baratas y de temporada.
Tampoco quiero recuperar esa proximidad ficticia que nos hacía llamar de vez en cuando y casi rutinariamente a nuestros familiares más cercanos, sin importarnos realmente por sus vidas; ni a cruzarme de nuevo con los vecinos en el ascensor sin mirarnos a los ojos y sonreírnos, conscientes de que la vida nos pasa a todos. Ni a seguir viviendo ajeno al resto del mundo, encapsulado en mi "privilegiado" modo de vida. Ni a continuar viendo a los inmigrantes con miedo, como enemigos a los que hay que cerrar el paso con concertinas o muros. No, no quiero volver a la normalidad de la que todo el mundo habla.
No deseo seguir mirando para otro lado y fingir que no pasa nada, que estamos bien, que todo va a salir bien. No quiero resignarme a aceptar que todo se arregla con una vacuna o con una aplicación de geolocalización en el móvil que controle todos nuestros pasos. No quiero seguir escuchando excusas para no hablar de lo importante. No puedo tolerar que haya quienes, por sus propios intereses, mantengan el discurso del negacionismo, pero pretendan mantener las políticas del darwinismo social que están provocando más pérdidas humanas. Volver a esa normalidad en la que se siguen talando árboles y seguimos destruyendo la biodiversidad, en la que seguimos destruyendo el planeta y a gran parte de la humanidad con guerras y explotación por fines económicos. No quiero seguir promoviendo la desigualdad y la injusticia, el abuso al que estamos sometiendo a otras especies animales. Ni pensar que el cambio climático nos queda muy lejos.
Estos días vemos en los medios de comunicación algunas noticias sobre la recuperación de los peces en los canales de Venecia, los delfines en los puertos de Cagliari o el regreso de especies en vías de extinción a algunas costas. Y parece que todo esto fuera una consecuencia anecdótica de lo que nos sucede. Como un "anda, mira, qué bonito" que nada tiene que ver con nuestra forma de vida, con nuestra propia supervivencia. No quiero volver a la normalidad de playas colonizadas por sombrillas, canales turbios y puertos contaminados. Esto no es una anécdota, es sólo un reflejo de lo que nos pasa. Y lo que nos sucede es que no sólo podemos perder nuestra forma de vivir, sino que está en riesgo la vida de muchas personas, tal y como han estado alertando muchos científicos durante estos últimos años. 
Siento que no se habla de lo importante. No se trata de vencer al coronavirus, ni siquiera de cómo voy a sobrevivir este mes. Se trata de cuestionar nuestro modo de vida para poder seguir viviendo más allá de un mes, de un año o una década, y de que nuestros hijos, hijas y aquellos que están por venir también puedan hacerlo. Y, para ello, lo que debería de estar encima de la mesa es que no podemos seguir consumiendo de esta forma.
No podemos seguir devastando los bosques para plantar cereales que dan de comer a los animales de los que nos alimentamos; ni explotándolos en granjas en condiciones de extrema insalubridad que aumentan los riesgos de causar enfermedades; ni sacrificarlos en espacios de tiempo cada vez más cortos que provocan que los virus necesiten aumentar su agresividad y la velocidad de transmisión para continuar con sus ciclos vitales; ni contribuyendo a mercados negros de especies exóticas sólo por el capricho de tener en casa un raro animalito que decora muy bien mi habitación, y cuya presencia no hace más que acercarnos (a nosotros y a nuestros animales) a enfermedades de las que ni habíamos oído hablar y que ahora amenazan con romper de un plumazo todo lo construido; ni utilizando cada día transportes que, a causa de quemar combustibles fósiles, lanzan al aire agentes contaminantes que son los perfectos vehículos de propagación de agentes patógenos por todo el mundo; a seguir plastificando el mar y nuestros acuíferos, plásticos que terminan degradándose y formando parte de la sal que condimenta nuestras comidas o del agua mineral embotellada que bebemos porque la del grifo no nos parece suficientemente fiable...
Porque el coronavirus pasará, más tarde o más temprano. Y no se trata de ser catastrofista, los hechos acontecidos no nos permiten seguir negando las evidencias, que a estas alturas ya parece que se quedaron cortas. Todo apunta a que vendrán nuevas pandemias, a que el calentamiento global ya está aquí y no estamos haciendo nada para amortiguar su efecto imparable. Y seguimos sin hablar de lo importante: ¿qué vamos a hacer para NO volver a la normalidad? ¿Qué vamos a cambiar para garantizar nuestra supervivencia y evitar el sufrimiento de tantas personas?
Sé que esta crisis va a traer unas consecuencias nefastas, sobre todo para los más vulnerables. Y sé que es difícil pensar en todo esto cuando estás afectado por un ERTE o corres el riesgo de tener que cerrar tu empresa familiar. Y mucho más aún si has perdido a alguien y no has podido despedirte, o tienes a alguien a quien quieres enfermo y completamente aislado en el hospital o en un pabellón de un recinto ferial. Sé que es difícil imaginar una normalidad que no sea de la que venimos. Pero habrá que ser creativos. Porque lo que no hemos entendido es que no vamos a volver a "lo de antes", porque cuando podamos salir, tendremos heridas. Algunos habrán perdido a sus seres queridos, otros sus empleos y otros sufrirán aún más precariedad y recortes en sus libertades con la promesa de mantener nuestro "ideal" estilo de vida. Un estilo de vida que, por supuesto, es mejor que en otros lugares del planeta.
Desde luego, y lo es no porque aquí seamos mejores o tengamos más suerte, sino porque nuestro estilo de vida depende en gran medida de su precariedad y de su pobreza. ¿O pensamos que nuestros móviles, nuestra ropa, nuestros coches, nuestras verdura. costarían lo mismo si quienes las producen vivieran en las mismas condiciones que nosotros? Podemos seguir mirando para otro lado, como lo hemos hecho hasta ahora, podemos seguir queriendo "volver a la normalidad", pensar que la Covid-19 es una pequeña anomalía en nuestro camino. Lo que no hemos comprendido es que eso ya no es posible. De esta forma, lo único que conseguiremos es alargar el desastre, posponiendo un sufrimiento que nos va a ir llegando a cuenta gotas y que, al igual que en el experimento de la rana escaldada, cuando nos queramos dar cuenta, ya no habrá marcha atrás.
Por eso, me gustaría que no volviéramos a la normalidad, que no cayéramos en el fatalismo de que no se puede hacer nada, de que ya está todo decidido. Puede que así sea, pero me resisto a ello. Y una vida distinta, una vida que garantice nuestra supervivencia de verdad, que ponga por delante el bienestar de las personas y el cuidado mutuo a la acumulación de capital, que apueste por la Naturaleza y no la destrucción de ésta, no tiene por qué ser peor que la normalidad que vivíamos antes del confinamiento. Quiero salir de casa, no voy a negarlo, como todo el mundo, y ver al resto de mi familia y a mis amigos, pero no quiero que el coste de mi libertad, de todas nuestras libertades, se salden con una condena mucho mayor a corto o medio plazo. Tendrán que cambiar muchas cosas, eso sí: nuestra relación con el medio ambiente, con el consumo, con las comunicaciones... Y quizás tengamos miedo, pero espero y deseo no volver a la normalidad.

9/4/20

Chegan novos ánimos...

Un grupo de alumnas e alumnos do noso cole xuntáronse e enviáronnos este vídeo onde ánimos e ritmo non lle fallan... #NunTrisEstamosNoCole ... Grazas pola achega! Moita forza!


7/4/20

Actividades interactivas sobre Ricardo Carvalho Calero

Xa está a disposición dos centros escolares o material das Letras Galegas 2020 para infantil e primaria elaborado polo Seminario Galán.


Na páxina do Seminario poderedes atopar actividades interactivas sobre Ricardo Carvalho Calero, actividades en PDF, cartel, exposición e cuestionario, díptico, marcapáxinas, biografía, fotos, video...


Na foto da esquerda Ricardo Carbalho Calero con Ramón Piñeiro. Abaixo:

   No I Congresso I. da Lingua Galego-portuguesa, con López Suevos e Manuel María


6/4/20

A impresora 3D do Ceip traballando contra o Coronavirus

Claro, e José Manuel, o noso Director, sempre ó pé do cañón!


https://www.lavozdegalicia.es/noticia/sociedad/2020/04/03/

Maestros de Xinzo elaboran pantallas de protección frente el coronavirus
El Concello distribuye el material entre los trabajadores que lo necesita
SINDO MARTÍNEZ
XINZO / CORRESPONSAL 04/04/2020 17:53 H
El Concello de Xinzo, en colaboración con el CEIP Rosalía de Castro, distribuye pantallas protectoras frente al coronavirus hechas con impresoras 3D en esta escuela. Los maestros están involucrados en el proceso de producción. Con solo una impresora, la tasa es de 4 por día, por lo que hasta ahora han podido hacer una docena de elementos protectores.
Ayer ya se realizó la primera entrega al personal del centro de salud y continuará haciéndose lo mismo a medida que se elaboren más.
Al igual que con el dispositivo de desinfección llevado a cabo con los tractores de agricultores locales, la alcaldesa, Elvira Lama, puso esta colaboración con la escuela como un ejemplo de unidad de todo un pueblo en la lucha contra la propagación del coronavirus. Esta iniciativa se suma a la también promovida por el Ayuntamiento, coincidiendo con la declaración del estado de alarma, por el cual más de 30 personas están haciendo en sus hogares máscaras para quienes las necesiten. Hasta la fecha, se han entregado más de 3.000, principalmente al personal municipal, trabajadores de negocios que permanecen abiertos y no pudieron acceder a las máscaras aprobadas debido a su escasez o personas.
Además, las compañías privadas en un gran número también están donando máscaras, batas y gorros desechables para el personal de atención médica en el Centro de Salud.


E tamén para o CDR O Viso, a Agrupación de Protección Civil de Xinzo...